Logopeda — czym się zajmuje?
Logopeda kojarzy się głównie z diagnozowaniem i leczeniem wad wymowy u najmłodszych dzieci. Rzeczywiście, kilkuletni Pacjenci najczęściej odwiedzają gabinety logopedyczne, jednak nie tylko. Wsparcia logopedy wymagają również osoby dorosłe. Wówczas podejmuje on pracę z osobami doświadczającymi trudności w wymowie (z rozmaitych przyczyn, po incydentach neurologicznych, po udarach, urazach głowy, które często doprowadzają do afazji). Zajmuje się odbudowywaniem kompetencji komunikacyjnych, które w wyniku choroby zostały utracone.
Logopeda zajmuje się także profilaktyką zaburzeń mowy u dzieci najmłodszych, których mowa rozwija się z opóźnieniem, budowaniem systemu językowego u dzieci z afazją, korekcją mowy bezdźwięcznej,
korekcją zaburzeń płynności mowy ( jąkanie), a także terapią osób, które wykazują trudności w zakresie percepcji słuchowej (zaburzenia przetwarzania słuchowego, trudności w zapamiętaniu polecenia ze słuchu czy prawidłowego zapisu ze słuchu wyrazów) -nie wystarczy tu zatem tylko sprawnie funkcjonujący narząd słuchu, by prawidłowo różnicować dźwięki, sprawa jest bowiem bardziej złożona.
Tak naprawdę do logopedy może zgłosić się każdy — zarówno dorośli, jak i rodzice z dziećmi, którzy zauważyli u nich nieprawidłowości w wymowie. Nigdy nie jest za późno na terapię u logopedy.
Logopeda dziecięcy — kiedy się do niego umówić ?
Należy pamiętać, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie i nie należy porównywać ze sobą dzieci (rówieśników, rodzeństwa, które było w tym wieku i rozwijało mowę inaczej) oraz o tym, że niewielkie opóźnienia mowy nie są powodem do niepokoju, ale w sytuacji gdy opóźnienia w rozwoju mowy przekraczają 6 miesięcy zgłoś się na konsultację do logopedy.
Jeśli niepokoi cię, gdy:
- dziecko słabo rozwija mowę,
- nie ma infekcji górnych dróg oddechowych, ale stale ma otwartą buzię,
- często choruje i stale nie domyka ust,
- chrapie podczas snu,
- ślini się mimo, że intensywny okres wyrzynania się zębów już się zakończył,
- mówi bardzo głośno,
- ma problemy z jedzeniem, żuciem i gryzieniem, przetrzymuje pokarm w buzi lub ma dużą wybiórczość pokarmową,
- wysuwa język między zęby,
- „zacina się” podczas wypowiedzi,
- zgrzyta zębami,
- ssie palec, ssie wargę lub własny język lub wkłada inne przedmioty do ust,
- nie wypowiada głosek dźwięcznych ( d, w, b),
- przekręca głoski w wyrazach, zamienia je na inne np. k=t,
- w wieku 3 lat nie wszystkie z wymienionych głosek się pojawiają: m, mi, b, bi, p, pi, f, fi, w, wi, ś, ć, ź, dź, ń, k, ki, g, gi, h, hi, t, ti, d, di, l, li, ł oraz samogłoski ustne: a, o, u, e, y, i, a, nosowe: ą, ę oraz pod koniec tego wieku dziecko nie artykułuje głosek: s, z, c, dz,
- po ukończeniu 4 r.ż. zniekształca głoski ( s, z, c, dz są zmiękczane w wymowie jako ś, ź, ć, dź), przestawia sylaby lub całkiem pomija jakieś głoski,
- w wieku 5 lat nadal nie pojawiają się głoski szumiące (sz, ż, cz, dż),
- w wieku 6 lat nadal nie pojawiła się głoska R.
Jeśli zauważyłeś takie niepokojące objawy, warto skonsultować się z logopedą.
Nie należy obawiać się takiej wizyty — często terapia polega na ćwiczeniach w domu i nie wymaga częstych wizyt w gabinecie. Dlatego ważne jest, by przy zauważeniu pierwszych objawów zgłosić się do specjalisty, by sprawdzić czy obawy są zasadne.
Odwiedź nas na Facebooku
